MOMENT

I j’ho ‘nco sempe chi,dëdnans a j’eucc
sël sënté len dël Camp ver l’alp Castlëtt
cola matin ‘d novembre carià ‘d frëcc.
Dëdré na svolta strencia, ‘me ‘n quadrëtt,
j’ho vist la volp,ver mi,nen tant lontan,
ch’a l’ha vardame un colp,’me dime:”E ti
que ‘t fè su pë ‘sti bonde sòl ‘me ‘n can?”
Peu l’è sautà ‘nt ij scëppe e l’è sparì.

N’aut dì,a l’alp Fontan-e,me amis Pero
ch’a viagia fòrt sël dricc tamme ‘na crava,
a l’ha fërmasse ëd colp.Da ‘nte ch’i j’ero
s’ëvghia ‘n bel camoss,frëm,ch’al rumiava
quatà slë sion,tranquil ‘me dint ël dòm.
‘Me ch’a l’ha vist-ne,ëd colp l’ha ‘lvassi su
e l’è partì ‘me ‘l vent vers ël Bonòm,
con quat sauton p’ij creus e i j’ho vistlo pu.

‘L cravieu che su pl’Irogna p’un bel tòc
a l’ha vardame fiss,là,frëmm ‘me n’ròc.

La vipra ‘n mes ij flecc,s’arvira,’m soffia ‘dòss
pianin peu ‘s distortoja e la sguja giù p’ un fòss.

Dëdré dal tronch d’un pin am dòcia lë scureu
peu ‘l sauta su p’ij branch ‘me l’èissa dinta ‘l feu.

Son dijë strascëtt
ëd vita,ognun na storia,
a son dij cit quadrëtt
pëndu s’la mia memoria.

Otòber 2003 –  Gigi Vaglio – luisdivaj@libero.it

1°Premio al concorso di poesia “Le vite della montagna” 2017 – Circolo “Stella” a Sassaia di Campiglia Cervo